SAHİ BİZ BU EĞİTİMLERDEN NEDEN HOŞLANMIYORUZ?
Kendimizi bildik bileli masalarda sıralarda hep bir öğrenme sürecindeyiz dediğinizi duyar gibiyim. Hatta ileri gidelim dünyaya geldiğimiz ilk günden bu yana gelişen bir süreçtir bu. Mesela ağladığımızda bizimle ilgilenildiği anne karnında edinmediğimiz bir bilgidir kanımca. Ve o dakikadan itibaren ebeveynlerimizle başlayan bu süreç devamında yerini profesyonellere bırakır ve okullar, kurslar bilimum araçlar ile yeni bilgilere maruz kalmaya başlamaktayız. Ve öğrenme sürecimiz belki de farkında olmadan zorunluluk cümlesiyle eşleşiyor ve biz şu an belki de sadece bu yanlış eşleşme kurbanı olarak çok verimli bir eğitimin ortasında bunalıyoruz. Bence bu konu üzerine konuşulup düşünüldükçe halledilebilecek bir konudur. Çünkü yenilenmenin yegâne yolu yeni bilgiler ya da bildiklerimizi tekrardan geçer. Peki, hiç mi suçu yok bu eğitimlerin? Bence var. Ben size yıllardır hem eğitim alan hem de veren biri olarak ikili bir bakış açısının neticelerini sunmak isterim. Neden bu daralmalar?